Choroba zwyrodnieniowa stawów kolanowych — progresywne zmiany degeneracyjno-dystroficzne patologia. Na początku uderza chrząstki tkanki, a następnie w destrukcyjną proces angażują się struktury kostne.
Przyczynami rozwoju choroby zwyrodnieniowej stawów stają się zwiększone obciążenie fizyczne, niska aktywność ruchowa, zaburzenia metaboliczne i endokrynologiczne. Wiodące objawy kliniczne patologii — ból, nasilająca się podczas chodzenia, funkcjonalne niewydolność stawu kolanowego i jego deformacje. W miarę progresji choroby zwyrodnieniowej stawów rozwija się zdrętwienie (całkowite lub częściowe unieruchomienie przegubu). Przy wystawianiu diagnozy ortopeda koncentruje się na wyniki instrumentalnych badań — artroskopia, rtg, CT, MRI. W leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawów 1 i 2 stopnia są używane preparaty farmakologiczne, FIZJOTERAPIA, odbywają się fizjoterapeutyczne i masaże. W przypadku nieskuteczności leczenia zachowawczego lub wykrycia patologii w końcowej fazie pacjenta przygotowują się do stawu stawu kolanowego.
Charakterystyczne cechy choroby
Choroba zwyrodnieniowa stawów kolanowych (gonarthrosis) — jedna z najczęściej zdiagnozowanych schorzeń, wpływa na ten staw. Pod wpływem zewnętrznych lub wewnętrznych czynników negatywnych w komórki chrząstki mięśniowej występuje niedobór składników odżywczych. W wyniku zaburzenia troficzne, spowolnienie regeneracja struktur łącznotkankowych. Dzieje się przedwczesne starzenie się chrząstki szklistej. On staje się cieńsza, pęka, staje się szorstka, traci wytrzymałość, sprężystość i elastyczność. Chrząstki tkanki nie mogą już spełniać swoją podstawową funkcję — zmniejszenie tarcia w miejscu połączenia kości. Subchondral kości i zdejmują, zagęszczają, w nich występują osteosclerotic zmiany. Dla stabilizacji stawu kolanowego podczas spaceru rosną, spłaszczenie krawędzi kostnych płyt z kształtowaniem się osteofity (kostnych).
Jako kostne w stawie kolanowym.
Podstawowym był spowodowany chorobą zwyrodnieniową stawów wpływa początkowo zdrowe chrząstki szklistej w wyniku wrodzonej zmniejszenia ich wytrzymałości funkcjonalnej. Wtórna patologia występuje, gdy już istniejących wad tkanek chrzęstnych. Mogą być sprowokowane poprzednich urazów stawu kolanowego, proces zapalny, aseptyczne martwicą, zmianami hormonalne, zaburzenia metabolizmu.
| Kliniczno-radiologiczne stadium choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego | Specyficzne objawy |
| Pierwsza | Ruchomość stawu kolanowego nieznacznie spada, kontury stawowej szczeliny stają się zamazane, nieco zwężają się. Na krawędziach blaszek kostnych obserwuje się powstawanie niewielkiej ilości osteofity |
| Druga | Podczas zginania lub rozszerzenie kolana słychać skrzypienie, trzaski, trzaski. Mięśnie umiarkowanie zanikają, wyraźnie zwęża się szczelina stawowa, powstaje znaczna ilość osteofity, w kości jest wykrywany subchondral osteosclerosis |
| Trzecia | Stawu kolanowego odkształca się, drastycznie ogranicza jego mobilność. Obserwuje się całkowite lub częściowe mieszanie szczeliny stawowej, dużej ilości kostnych, subchondral torbieli, jednostki patologiczne, swobodnie poruszających się w obrębie przegubu |
Przyczyny i czynniki prowokujące
Impulsem do rozwoju destrukcyjnie zwyrodnieniowych procesu w hyaline stawowej zazwyczaj staje się raz na kilka negatywnych czynników. Przyczyną rozwoju choroby zwyrodnieniowej stawów kolanowych w dzieciństwie i okresie dojrzewania są zaburzenia kształtowania ligamentous-ścięgien urządzenia, dysplazji. To, z kolei, wynika z dziedziczną predyspozycją. Spowodować zniszczenie chrząstki mogą różne obrażenia — złamania, silne stłuczenia, skręcenia, częściowe lub pełne łez więzadeł, mięśni, ścięgien, łąkotki. Nadmierne obciążenia stawów powodują rozwój patologii. Pourazowe zapalenie kości i stawów rozwija się po kilku (od 3 do 5) lat po uszkodzeniu tkanki łącznej lub kostnych struktur. Patologia może wystąpić po zabiegu. A jej przyczyną jest nie brak kompetencji lekarzy, a znaczne uszkodzenie chrząstki i ich opóźniona regeneracja. Do powstania choroby również predysponują następujące czynniki:
- nadmierna masa ciała, przy której praktycznie wszystkie struktury układu mięśniowo-szkieletowego, a w szczególności kolana są narażone na nadmierne obciążenia;
- nadmierna aktywność fizyczna, często prowadzi do microtraining chrząstki i tkanek dalszego rozwoju destruktywnych procesów;
- siedzący tryb życia, w którym pogarsza się ukrwienie nóg i powstaje niedobór składników odżywczych w szklistej chrząstki;
- system zapalne i zmiany degeneracyjno-dystroficzne patologii — reumatoidalne, łuszczycowe zapalenie zapalenie stawów, dna moczanowa, osteoporoza, rumieniowaty układowy.
Obraz kliniczny
W większości przypadków choroba zwyrodnieniowa stawów kolanowych schorzenie przyjmuje postać zdradliwego, ból, tępy ból po kolejnej aktywności fizycznej. Przyczyną jej powstania staje się działanie drażniące osteofity na znajdujące się w pobliżu tkanki miękkie, zastój żylny, śródstawowe tętnicze, skurcz mięśni. Dla choroby zwyrodnieniowej stawów charakteryzuje się "startowa" ból, pojawiające się ze względu na obrzęk przegubu lub reaktywnego zapalenia błony maziowej. Gdy człowiek przez długi czas znajduje się w pozycji siedzącej, a następnie wstaje, to przy pierwszych kroków odczuwa jakiś ból. Powstają tak zwane "oblężenie" bólu okresowego charakteru. Stawy kolanowe podczas spaceru "zacina" w wyniku zmiażdżenia części uszkodzonych tkanek chrzęstnych pomiędzy dwoma powierzchniami przegubu. Także dla choroby zwyrodnieniowej stawów charakteryzuje się następujące objawy:
- crepitation, lub skrzypienie podczas zginania lub rozszerzenie kolana, powstałe podczas przemieszczania się struktur kostnych względem siebie na tle Jeśli przyjedziesz samochodem chrząstki;
- sztywność stawów, nasilenie której wzrasta w miarę zrosty szpary stawowej;
- skurcze mięśni znajdujących się w okolicy kolana, zwykle pojawiające się w celu zmniejszenia bólu;
- deformacja przegubu, wywołał destrukcyjne zmiany subchondral kości.
Przy choroba zwyrodnieniowa stawów człowiekowi trudno wspinać się po schodach i długie spacery z powodu ciągłego bólu kolana. Przez patologii bardzo często komplikuje zapalenie błony maziowej — zapalenie błony maziowej śluzowych. Klinicznie przejawiają się kształtowaniem wyrównany elastycznego uszczelnienia, zaczerwienienie, silny obrzęk, wzrost temperatury ciała do 37,1—38 °C. w Przypadku braku interwencji lekarskiej choroba zwyrodnieniowa stawów komplikuje spontaniczny w hemarthrosis (krwotok do jamy stawu kolanowego), całkowitej lub częściowej utraty mobilności, w osteonekroza udo kłykcia, zewnętrznym podwichnięcia rzepki.
Diagnostyka
Obraz kliniczny choroby zwyrodnieniowej stawów, szczególnie skomplikowany zapalenie błony maziowej, dość podobne objawy z wielu zapalnych schorzeń układu mięśniowo-szkieletowego. Dlatego prowadzona jest diagnostyka różnicowa w celu wykluczenia zapalenia stawów, pęknięcia ścięgna, z tendovaginitis. Z pomocą instrumentalnych badań określa stan przegubu kolanowego i stopień jego aktywności funkcjonalnej. W diagnostyce choroby zwyrodnieniowej stawów najbardziej wartościowa rtg. Na otrzymanych obrazach dobrze widoczne powstały jako kostne, aksamitna sukienka szczelina stawowa, deformacja struktur kostnych (torbiele, subchondral osteosclerosis). Symetryczne zwężenie szpary stawowej stawu kolanowego, dotkniętych był spowodowany chorobą zwyrodnieniową stawów. Prawdopodobnie narażać operacji trzeba obie kończyny. Bardziej szczegółowo ocenić zmiany w hyaline stawowej pozwalają na USG, MRI, CT. Badania prowadzone są również w celu identyfikacji zapalnych lub zwyrodnieniowych uszkodzenia tkanek miękkich, mięśni, więzadeł i ścięgien. W razie potrzeby wykonywane jest artroskopia — minimalnie inwazyjne chirurgiczna manipulacja. W trakcie procedury diagnostyczne ankietowanych są wewnętrzne powierzchnie przegubu, odbywa się ogrodzenia biomateriałów — stawowego śluzowych, stawowej, chrząstek tkanek. Przy zapalenie błony maziowej za pomocą punkcji usuwa patologiczny wysięk jak dla poprawy samopoczucia pacjenta, jak i dla zbadania jego składu.
Taktyka leczenia
Choroba zwyrodnieniowa stawów kolanowych 1 stopnia dość dobrze nadaje się do terapii za pomocą psychoterapii i długotrwałego przyjmowania chondroprotectors. Zazwyczaj nie wymaga stosowania leków przeciwbólowych, ponieważ objawy wyrażona jest nie jasne lub całkowicie brakuje. Przy choroba zwyrodnieniowa stawów kolana 2 stopnia również odbywa się leczenie zachowawcze. Ale jeśli choroba postępuje lub diagnozuje zniszczenie znacznej ilości chrząstki tkanki, to przeprowadzana jest operacja chirurgiczna, zwykle stawu. W niektórych przypadkach pacjenci przedstawia artrodezy — sztuczny odpowiednik zdrętwienie, lub całkowite unieruchomienie kolana.
Non-medicamento terapia
Chory był spowodowany chorobą zwyrodnieniową stawów 2 lub 3 stopnia z pierwszych dni leczenia zaleca się noszenie sztywnych lub półsztywnych ortezy, znacznie ograniczające ruchomość stawu kolanowego. Przy nieznacznym uszkodzeniu chrząstki wystarczy używać miękkich elastycznych bandaży — nakolanników. Oni odnotowują w przegubie, ostrzegają, że dalsze zniszczenia tkanek. Pacjenci muszą ograniczyć aktywność ruchową, nie podnosić ciężarów, unikać długotrwałego chodzenia. Przypisywane są zabiegi fizjoterapii (5-10 sesji), aby poprawić krążenie krwi w kolanie i stymulacji regeneracji struktur łącznotkankowych:
- magnetoterapia;
- laseroterapii;
- vhf elektroterapia;
- elektroforeza ze środkami znieczulającymi i cartilage protectores ;
- aplikacje z ozokerytem i (lub) parafiną.
Wzmocnienie mięśni ligamentous urządzenie i poprawy funkcji motorycznych kolana pomogą tylko regularne zajęcia gimnastykę leczniczą. Lekarz FIZJOTERAPIA dobiera ćwiczenia indywidualnie dla każdego pacjenta, biorąc pod uwagę stopień choroby zwyrodnieniowej stawów i sprawności fizycznej. Pierwsze treningi odbywają się pod jego kontrolą. Przy choroba zwyrodnieniowa stawów kategorycznie zabronione są wszelkie intensywne ruchy. One poprawią krążenie krwi, ale jednocześnie prowokować jeszcze większą mikrotemperaturnye chrząstki. Ruchy powinny być płynne, zmierzyć, z małą amplitudą. Na wczesnym etapie chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego powstałe destrukcyjne zmiany chrząstki można rozwiązać za pomocą psychoterapii. Nieźle sprawdza się hirudotherapy, lub leczenie medyczne "pijawki". W przypadku braku wskazań na wspólne są 3-4 pijawki, zwykle w obszar rzepki. Obrączkowane robaki ugryzienie skórę i wstrzykują w krew, ślinę z ogromną ilością substancji biologicznie czynnych.
Preparaty farmakologiczne
Do usuwania silnych bólu w kolanie odbywają się zastosowania blokady z glikokortykosteroidami. Hormonalne środki są zazwyczaj połączone ze środkami znieczulającymi. Śródstawowe wtrysk przy choroba zwyrodnieniowa stawów są wykonywane tylko w razie pilnej potrzeby, tak jak dla glûkokortikosteroidov są wyrażone objawy uboczne. Najczęściej w terapii choroby zwyrodnieniowej stawów stosuje się niesteroidowe leki przeciwzapalne w różnych form:
- roztwory do iniekcji;
- tabletki;
- maści i żele.
W schematy terapeutyczne koniecznie wymagają chondroprotectors w postaci zastrzyków lub tabletek. Środki te stymulują regenerację zużytych chrząstki, mają działanie przeciwzapalne, przeciwbólowo i przeciwobrzękowo. Każdy ból w kolanie powinna stać się sygnałem do natychmiastowego leczenia do podiatrist. Terminowo przeprowadzone leczenie choroby zwyrodnieniowej stawów pozwoli uniknąć wystąpienia ciężkich powikłań, w niektórych przypadkach ostrzeże kalectwo pacjenta.