Osteochondroza kręgosłupa lędźwiowego: diagnostyka i leczenie

ból pleców

Ból pleców często występuje u osoby z powodu powstawania niewłaściwej postawy podczas chodzenia i siedzenia przy biurku. Ale jest to również jedna z konsekwencji uszkodzenia krążków międzykręgowych, tkanek chrzęstnych i włókien nerwowych, w wyniku których rozwija się osteochondroza odcinka lędźwiowego kręgosłupa.

W osteochondrozie lędźwiowej dochodzi do zmian zwyrodnieniowych w odcinku lędźwiowo-krzyżowym. Jeśli choroba nie jest leczona przez dłuższy czas, ogólne samopoczucie pacjenta ulega pogorszeniu: uporczywy ból pleców, drętwienie kończyn, skurcze i skurcze mięśni, ogólne osłabienie i utrata siły.

Jak rozwija się patologia?

W trakcie rozwoju choroby dochodzi do zaburzeń zwyrodnieniowo-dystroficznych i destrukcyjnych szkieletu kręgosłupa pacjenta. W efekcie zmienia się anatomia i fizjologia elementów stawowych kręgosłupa. Kręgosłup lędźwiowy człowieka przyjmuje główny ciężar w postaci ciężaru górnej części ciała osoby, obciążeń podczas ruchu, treningu lub wykonywania jakiejkolwiek aktywności fizycznej. W wyniku powyższego zachodzą następujące zmiany:

  • oś kręgosłupa jest zniekształcona;
  • zmiany postawy;
  • kości naciskają na narządy wewnętrzne. Prowadzi to do rozwoju chorób układu sercowo-naczyniowego;
  • zaburzenia koordynacji spowodowane szczypaniem zakończeń nerwowych;
  • zmiany w budowie kręgosłupa;
  • przerzedzenie chrząstki;
  • Struktura mazi stawowej jest wypełniona komponentami stron trzecich;
  • kręgi są otarte, co zmniejsza odległość między nimi;
  • gdy dotykają się kręgi, nerwy są ściśnięte - prowadzi to do ostrego bólu.

Z ryzykiem wystąpienia osteochondrozy dolnego odcinka kręgosłupa narażeni są sportowcy prowadzący nadmiernie aktywny tryb życia, osoby prowadzące siedzący tryb życia (pozostając w jednym niezmienionym stanie przez długi czas, powodują zwiększone obciążenie kręgosłupa), przedstawiciele zawodów związanych z pracą fizyczną, którzy pracująz ciężkimi instrumentami, osoby starsze, kobiety w ciąży, dzieci nadpobudliwe.

Objawy osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego

  • ostry ból w dole pleców po nocnym śnie;
  • ból podczas nagłego obracania ciała lub podnoszenia ciężkich przedmiotów;
  • pojawiają się pierwsze oznaki skoliozy;
  • częste oddawanie moczu;
  • ból promieniuje do nóg, narządów wewnętrznych jamy brzusznej i miednicy małej;
  • ostry ból nerek i kości krzyżowej;
  • Trudności w poruszaniu się, chodzeniu, zginaniu i obracaniu tułowia;
  • szybkie męczenie się po lekkim wysiłku;
  • drętwienie kończyn;
  • skurcze i skurcze mięśni;
  • zawroty głowy;
  • zmniejszone napięcie i wrażliwość mięśni.

Przyczyny osteochondrozy okolicy lędźwiowo-krzyżowej

  • niepoprawnie rozłożone obciążenie zwrotne;
  • siedzący tryb życia;
  • przygarbiona postawa;
  • pozostanie w tej samej pozycji przez długi czas;
  • wrodzone skrzywienie kręgosłupa;
  • ćwiczą zbyt często;
  • nadwaga;
  • upośledzony przepływ krwi w kręgosłupie;
  • urazy, stłuczenia, złamania kończyn lub kręgów;
  • infekcje narządów wewnętrznych.

Etapy osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego

Etap 1 - wszystkie choroby zwyrodnieniowe dopiero zaczynają się rozwijać w szkielecie pacjenta. Ale w tym samym czasie korzenie zakończeń nerwowych są już dotknięte. Przepływ krwi pogarsza się i zaczyna się stan zapalny. Objawia się bólem pleców po intensywnym wysiłku, który często promieniuje do nóg.

Etap 2 - włóknisty pierścień w kręgosłupie zapada się, chrząstka staje się cieńsza, a odległość między kręgami ulega zmniejszeniu. Ból w stadium II jest ostrzejszy i bardziej dotkliwy.

Etap 3 - następuje silna kompresja włókien mięśniowych i zakończeń nerwowych. Występują piekące bóle i skurcze mięśni, a także częste drętwienie.

Etap 4 - okres rozwoju nowotworów (osteofitów) w strukturze kości. Artroza pojawia się w kręgosłupie i stawach. Plecy stają się nieaktywne, a przy braku odpowiedniego leczenia zupełnie nieruchome.

Jak rozpoznaje się osteochondrozę kręgosłupa lędźwiowego?

Rozpoznanie patologii zaczyna się od konsultacji specjalistycznej. Przy pierwszych objawach osteochondrozy skonsultuj się z reumatologiem, neuropatologiem, chirurgiem lub traumatologiem-ortopedą. W przypadku braku wyboru lekarza należy najpierw skonsultować się z terapeutą. W zależności od objawów i podejrzewanych przyczyn patologii skieruje Cię do jednego ze specjalistów wąskoprofilowych.

  1. Lekarz zbada Twoją historię medyczną i częstotliwość ich występowania, musisz dostarczyć specjaliście pełną historię medyczną oraz wyniki wcześniejszych badań (jeśli takie były). Specjalista wykona oględziny i badanie palpacyjne.
  2. Podczas badania lekarz zwraca szczególną uwagę na zmiany postawy, napięcie mięśni, wrażliwość skóry oraz identyfikuje najbardziej bolesne miejsca. Celem rozmowy jest ustalenie stopnia rozwoju choroby. W przypadku pytań specjalista doradzi i przeprowadzi badanie.
  3. Skieruje Cię do testów, ponieważ jest to pełna diagnostyka, która zapewni prawidłową diagnozę.
  4. Na podstawie otrzymanych wyników badań lekarz przepisze indywidualny plan leczenia.

Aby określić stan mięśni, więzadeł, naczyń krwionośnych, wykryć stan zapalny lub guzy, zalecana jest pouczająca i bezpieczna metoda diagnostyczna - rezonans magnetyczny kręgosłupa lędźwiowego. Podczas MRI osteochondrozy pacjent leży plecami na specjalnym wysuwanym stole. Na głowie pacjenta umieszcza się rolki, aby złagodzić napięcie mięśni, a kończyny mocowane pasami. Każdy niewielki ruch podczas zabiegu może wpłynąć na jakość wyniku. Następnie stół wjeżdża w obszar tomografu. Zabieg nie powoduje bólu. Tomograf robi dużo hałasu podczas skanowania, więc możesz używać słuchawek, aby uniknąć dyskomfortu.

Jeśli MRI jest przeciwwskazane, istnieją inne metody diagnostyczne, takie jak tomografia komputerowa i radiografia. Rentgen nadaje się tylko do podstawowej diagnozy i nie zapewnia obrazu warstwa po warstwie dotkniętej tkanki. Jest to jednak badanie najprostsze i najbardziej ekonomiczne, pozwalające na zbadanie ciała pacjenta w kilku rzutach. Ze względu na silne promieniowanie ciała nie można często wykonywać zdjęć rentgenowskich.

Tomografia komputerowa skanuje jedną lub więcej wiązek promieni jonizujących. Przechodzą przez ludzkie ciało i są rejestrowane przez detektory. Detektory poruszają się wzdłuż ciała pacjenta w przeciwnych kierunkach i rejestrują do 6 milionów sygnałów. Na obrazie wyświetlane są tkanki o różnej gęstości z dokładnym określeniem granic narządów i dotkniętych obszarów w postaci przekroju. Procedura pozwala uzyskać warstwowy obraz.

Leczenie osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego

W zależności od stadium osteochondrozy lędźwiowo-krzyżowej można zalecić różne metody leczenia. Jedną z tych metod są ćwiczenia fizjoterapeutyczne. Odbywa się w specjalnie wyposażonej sali pod ścisłym nadzorem lekarza. Zajęcia odbywają się, gdy pacjent nie odczuwa bólu. Jeśli jednak w trakcie zajęć wychowania fizycznego pacjent zacznie się gorzej, lekarz koryguje lub wręcz odwołuje ćwiczenie.

Fizjoterapia to kolejna metoda leczenia osteochondrozy lędźwiowej. Poprawia krążenie krwi i odżywienie tkanek, zmniejsza stan zapalny i łagodzi ból. Wśród zabiegów fizjoterapeutycznych są:

  • Elektroforeza - stosuje się leki przeciwbólowe, przeciwzapalne, zabieg redukuje neurologiczne objawy choroby.
  • Magnetoterapia - przemienne pole magnetyczne łagodzi stany zapalne.
  • Terapia ultradźwiękowa - działa wzdłuż chorego kręgosłupa.
  • Terapia diadynamiczna - oddziaływanie na dotknięte obszary następuje za pomocą prądów o różnym natężeniu.
  • Hirudoterapia - leczenie pijawkami. Ich działanie poprawia mikrokrążenie, metabolizm składników odżywczych w tkankach pleców.
  • Kinesiotaping - leczenie plastrami bawełnianymi.

Leczenie farmakologiczne - przepisywane w skrajnych przypadkach z zastosowaniem leków przeciwbólowych (działają znieczulająco lub dodatkowo przeciwzapalnie), przeciwskurczowych (łagodzą skurcze mięśni), rozszerzających naczynia krwionośne (poprawiają mikrokrążenie krwi).